Κορίτσια για σπίτι- KORITSIA GIA SPITI
“KORITSIA GIA SPITI” (homemαkers) CONCEPT- CHOREOGRAPHY: Roula Karaferi PERFORMERS:Anastasia Arabatzi, Katerina Hondrou, Roula Karaferi COSTUMES: Fab Jonkers- “Off art” VIDEO: Giorgos Metaxiotis, Konstantina Evaggelou LIGHT: Konstantina Evaggelou MUSIC: “ALOOVE” Band In the play we are watching 3 women, friends with each other, in search of their identity as women. We get to know then through cliché’s connected to their sex as they are raised to lead a life of a beautiful homemaker. The dance-theater play is a collage of moments in their life from the innocent –and funny- copying of models and stars, to their realization of a role given to them even before they are born. This realization brings the darkening of the mood, from comedy to tragedy, towards their inner truth. This truth is not always fancy and beautiful but it the truth about the Prince on a horse, about fear of loneliness, about the duty of beauty, about daring to be themselves. The play is full of clothes, shoes, hairdryers and symbolic mirrors, a video projection of their dreams, and a T.V. always on. |
ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ Ρούλα Καραφέρη
ΧΟΡΟΣ Αναστασία Αραμπατζή, Κατερίνα Χονδρού, Ρούλα Καραφέρη ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ Fab Jonkers/ off art ΒΙΝΤΕΟ Γιώργος Μεταξιώτης, Κωνσταντίνα Ευαγγέλου ΦΩΤΙΣΜΟΙ Κωνσταντίνα Ευαγγέλου ΜΟΥΣΙΚΗ ALOOVE: Ελένη Κυπριώτη: μπάσο, κόρνο, φωνή Γρηγόρης Καραφέρης: κιθάρα Νέλλη Χολέβα: κόρνο Αποστόλης Γιάγκος: προγραμματισμός, πλήκτρα Γιάννης Τρυφερούλης: ντραμς Στα"κορίτσια για σπίτι " παρακολουθούμε 3 γυναίκες φίλες μεταξύ τους, σε ευαίσθητες περίοδους της ζωής τους, απο την αναζήτηση ταυτότητας στην πορεία τους πρός στην ενηλικίωση. Αρχικά τις γνωρίζουμε μέσα απο τα κοινωνικά πρότυπα και κλισέ, που αντανακλούν το φύλο τους, αλλά εν τέλει, μέσα απο τη δική τους αλήθεια. Μεγαλωμένες με όλες τις προδιαγραφές να υπηρετήσουν άμμεσα η έμμεσα τα δεδομένα- απο την κοινωνία- πρότυπα, τα «κορίτσια για σπίτι», τολμούν κάποια στιγμη να τα αμφισβητήσουν και να αναρωτηθούν: Γιατί η ομορφιά να ειναι καθηκον; Γιατί να τους εχουν ολους ευχαριστημένους; Γιατί να περιμένουν το γαλάζιο πρίγκηπα; Γιατι να φοβηθούν τη μοναξια; Το έργο είναι γεμάτο ρούχα, ψηλοτάκουνες γόβες και αξεσουάρ, ενω ο- συμβολικός- καθρέφτης τις ακολουθεί μόνιμα. Μια τηλεόραση ανοιχτή στη σκηνη, καθορίζει τα γούστα τους, ενώ μέσα απο βιντεοπροβολή και ζωντανά τραγούδια, το κοινό μοιράζονται την γελοιότητα κάποιων πραγμάτων αλλά και την εσωτερική αλήθεια αυτών των γυναικών. Εν τέλει, όλα τ'αλλα εξαφανίζονται και μένει μόνο η αλήθεια, που ως δεδομένο, δεν ειναι πάντα όμορφη. Η αλήθεια για τον γαλάζιο πρίγκηπα και την μοναξια, για την ελευθερία επιλογής και τον εγκλωβισμό. Το τέλος ειναι θυμός και πρόταση δράσης, αναγκαία για την συμφιλιωση με την κρυφή τους φιμωμένη δύναμη. |